رفته رفته این بزرگیها به بازی می کشد

زنش زاهد هر طرف آخر درازی می کشد

اندس تا از حساب آنسوگذشتی رفته ای

دل نفس در کارگاه شیشه سازی می کشد

نی شرابی دارد این محفل نه دور ساغری

مست تا مخمور یکسر خودگدازی می کشد

خلق درکار است تا پیش افتد از دست امل

وهم میدانها به ذوق هرزه تازی می کشد

میهمان عبرتی زین گرد خوان غافل مباش

آب و نان اینجا به بولی و به رازی می کشد

تا نفس باقست با آلایش افتادست کار

دیده تا دل زحمت رخت نمازی می کشد

شمع را دیدیم روشن شد رموز انجمن

هر سر اینجا آفت گردون فرازی می کشد

پاس آب رو غنیمت دان که گل هم در چمن

ازکم آبی خجلت رنگ پیازی می کشد

صورت آفاق اگر آشفته دیدی دم مزن

بیدل این تصویرکلک بی نیازی می کشد